98-21-66431060+

جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

توجه به بهره وری در ساخت خوراک دام و طیور

 توجه به بهره وری در ساخت خوراک دام و طیور

      آمار فائو حکایت از ان دارد که  815 میلیون نفر از مردم جهان در گرسنگی به سر می برند، جای تاسف دارد که میزان مرگ و میر بشر به علت گرسنگی از مجموع تلفات به علل ایدز، مالاریا و سل بیشتر است.

      امروزه تولید خوراک دام، طیور و آبزیان در جهان بالغ بر یک میلیارد تن رسیده و سی هزار کارخانه به تولید خوراک دام صنعتی مشغولند.

     شصت درصد از تولید انواع غلات دنیا صرف خوراک دام و طیور و آبزیان می شود

      ایران سالیانه 4 میلیون تن در بخش طیور کشور و حدود 3.5 میلیون تن خوراک دام صنعتی (نشخوارکنندگان) زیر نظر کارخانجات حایز شرایط تولید می نماید که خود این بحث جای تامل دارد چراکه نیاز بخش طیور حدود 8.5 میلیون تن و نیاز بخش دام حدود 63 میلیون تن بوده و مابقی به صورت غیر صنعتی تولید می گردد.خود این امر باعث افت راندمان امکانات و قابلیت هضم و استفاده غیر موثر از مواد اولیه می باشد، از طرف دیگر در گوشه ای از ذهن داشته باشیم که برای این امر 550 کارخانه با ظرفیت اسمی هفده میلیون تن تجهیز شده اند اما عملا در حالیکه این ظرفیت حدود 25 درصد نیاز واقعی کشور است اما فقط این کارخانجات با نصف ظرفیت اسمی خود کار می کنند. توجه به آمار و ارقام فوق الذکر، رسالت دست اندرکاران تولید خوراک دام در تولید بهینه خوراک دام و طیور سنگین تر می کند.رسالت انسانی ما ایجاب می کند در صرف منابع غذایی دقت بالاتری داشته باشیم.

    در جهان امروز پذیرفت شده است که خوراک دام و طیور به صورت صنعتی و تناژ انبوه فرآوری می گردد و هزینه های بسته بندی و جابجایی به حداقل رسانیده می شود و موضوعی با نام تولید خوراک در واحدهای دامداری و غیر صنعتی منسوخ شده و از ارزانترین منابع برای فرمولاسیون خوراک با حداکثربهره وری استفاده می شود تا از ظرفیت تولید دام و مواد اولیه خوراک همزمان کمال استفاده گردد و بدین منظور استفاده از صنایع جانبی و بازیافت برای تولید خوراک دام یک اصل پذیرفته شده است ،جاییکه کمبود منابع غذایی برای بشر یک تهدید است تلاش برای استفاده بهینه از منابع ، معقول و تکلیف است چراکه امکانات بالقوه ای در  پسماندهای صنایع فرآوری ، باقیمانده های گیاهی ، پسماندهای موجود در پساب صنایع فرآوری و پسماندهای صنایع دامی و شیلاتی  وجود دارد.

      کارشناس صنایع دام و طیور به این مهم توجه یافته اند که با استفاده از افزودنیهای مناسب می توان بهره وری خوراک را افزایش داد و ضمن سلامت بیشتر دام  به تولید اقتصادیتری پرداخت که از آنجمله این تکنیکها می توان به کاربرد انواع آنزیم و امولسیفایر ها اشاره نمود. خوشبختانه امروزه در ایران کاربرد NSPasها و آنزیم فیتاز مورد توجه واقع شده است اما  استفاده برخی اقلام دیگر همچون امولسیفایر ها جهت بهره مندی حداکثری از منابع انرژی کمتر مورد توجه واقع شده است به عنوان مثال با استفاده از نقش امولسیفایرها ، فقط در صنعت پرورش مرغ گوشتی ایران می توان سالیانه 20میلیون کیلوگرم  روغن کمتر مصرف کرد و  در ضمن آنکه کیفیت گوشت بهتری تولید نمود.

     از جمله دستاوردهای دیگر برای بهبود صنعت دام و طیور و کمک به اقتصاد جهانی استفاده از تکنولوژی منحصر به فرد  MSC می باشد. این تکنولوژی مخفف عبارت” Maximized Silage Co-Product” است که در سال 2017 توسط شرکت فایمونت نبرسکا به ثبت رسیده است. در اصل این روش آخرین ورژن از تولید DDGS می باشد ، در فرآیند تولید اتانول که کاربردهای فراوانی از جمله تولید سوخت پاک دارد ترکیباتی باقی می ماند که منبع خوبی از پروتئین بوده و در خوراک دام و طیور و آبزیان قابل استفاده است ، مشکل این محصول آن بود که بین 27 تا 32 درصد پروتئین داشت و از نظر یکنواختی تولید قابل اعتماد نبود.

    با تکنولوژی MSC به گونه ای بازیافت ، خالص سازی و ترکیب صورت می پذیرد که حداقل پنجاه درصد پروتئین با قابلیت هضم بالا و سرشار از آمینو اسیدها، خصوصا لیزین تولید گردد. یکنواختی و کیفیت بسیار بالا در کلیه  بچ های تولیدی قابل اعتماد باشد.

    در این فرآیند منحصر به فرد ،منبع پروتئین از ذرت و مخمر می باشد به گونه ای که 25 درصد محصول را مخمر تشکیل می دهد و منبع پروتئین بسیار خوبی برای خوراک آبزیان ، حیوانات خانگی و طیور می باشد.

آنالیز این محصول عبارت است از :

نام ماده موثره

مقدار %

ماده خشک

93

پروتئین خام

50

چربی خام

5.6

فیبر خام

3.5

خاکستر

5.1

NDF

28.2

ADF

12.2

لیزین

1.98

متیونین

1.01

TSAA

1.88

ترئونین

2

تریپتوفان

0.42

فنیل آلانین

2.49

والین

2.83

لوسین

5.43

ایزولوسین

2.19

هیستدین

1.33

آرژنین

2.31

   کشور ایران نیز مملو از منابع قابل بازیافت  برای دام و طیور می باشد.متاسفانه نرخ ضایعات در صنایع غذایی و کشاورزی بسیار بالا است، از طرفی تکنولوژی مناسب برای بازیافت  این ذخایر بسیار ضعیف است و پرورش دهندگان دام و طیور بر اساس یک ذهنیت نادرست اکثرا به اهمیت واقعی این منابع واقف نیستند.منظور این است که دیدگاه نادرستی بین اهالی پرورش دهندگان دام و طیور وجود داردکه برای تولید خوراک دام مناسب الزاما از لوکس ترین منابع خوراکی استفاده گردد،ایران سرشار از منابع بازیافتی همچون پوست بادام، پوست گردو ، تفاله زیتون ، ضایعات خرما ، پوست پسته ، ضایعات نیشکر، تفاله چغندر ، ضایعات چوب (ترکیبات لیگنوسلولزی)، پودر خون ، پودر پر ، پودر گوشت و استخوان، صایعات دباغی ، ضایعات لبنی و…است که می تواند با فرآوری مناسب سهم بسزایی در خوراک دام و طیور بازی نماید که این مهم به دلایل فوق الذکر مغفول مانده است.

Facebook
Twitter
LinkedIn
Telegram
WhatsApp

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *